Bu çalışmada, tümce sonu konumundaki odağın tonsal özelliklerini inceleyen deneysel bir çalışmanın bulguları sunulmaktadır. Çalışmada,
Türkçede tümce sonu konumundaki odağın (eylemin) perde vurgusunun iki
biçimde gerçekleşebildiği saptanmıştır. İlkinde, perde örüntüsü odaklanan
eylemde dik olarak düşüp kısalmaktadır (sıkıştırma); ikincisinde ise, vurgulu
seslemde perde erimi daralmış tam perde örüntüsü üretilmektedir (daralma).
Elde edilen verilere göre denekler tutarlı olarak aynı stratejiyi kullanmıştır:
deneklerin yarısı sıkıştırmayı yarısı daralmayı tercih etmiştir. Başka diller
üzerinde yapılan çalışmaların bulgularından farklı olarak bu çalışmada sıkıştırmayı tercih eden deneklerde de yükselen perde erimi yanında çoğunlukla perde süresinin kısalmadığı saptanmıştır. Onun yerine çalışmadaki bulgular, tümcelerin son konumunda odaklanan öğenin süresinin, diğer konumda
bulunan öğelerin süresinden daha çok uzatıldığını göstermektedir. Bu süre
uzamının, karmaşık tonsal yapı tarafından tetiklendiği varsayılmıştır.
This study reports results of an experiment in which tonal
properties of sentence final focus in Turkish have been examined. Results
show that a sentence final focus can be realized in two ways: as compression,
where pitch contour on focused word (verb) has steep fall and reduced
duration, or as truncation, where pitch range has been reduced with
completely realized pitch contour. According to the results, speakers
participated in this study consistently favored one of the strategies: half of
them used compression, and another half truncation. Differently from the
results obtained for other languages, in this study, even speakers who
preferred compression, besides using of higher pitch range changes, do not
reduce duration of the pitch. On the contrary, they extend the duration of the
pitch. It has been assumed that this increase in duration has been triggered
by complex tonal structure on a sentence last focused word