Makalede, İslami Türk edebiyatının ilk büyük eseri olan Kutadgu
Bilig’deki gün batımı ve gün doğumu ile ilgili beyitler ele alınmış, söz
konusu kavramların hangi isim ve fiillerle kullanıldığı gösterilmiştir.
Ancak gerek gün batımı gerek gün doğumunu anlatırken Yusuf Has Hâcib, çeşitli metaforlara başvurduğu için farklı isimler ve fiiller de kullanmıştır. Makalede teşbih, istiare, teşhis gibi sanatlarla ortaya çıkan
farklı kullanımlara dikkat çekilmiştir. Gerekli görülen yerlerde etimolojik açıklamalara başvurulmuş, sorunlu görülen bir beyit de özel olarak açıklanmaya çalışılmıştır.
The article examines the verses related to sunset and sunrise in Kutadgu Bilig, the first major work of Islamic Turkish literature, and demonstrates the names and verbs used in these concepts. However, Yusuf Has Hâcib employs various metaphors when describing both sunset
and sunrise, leading to the use of different nouns and verbs. The article
highlights the different uses emerging through literary devices such as
simile, metaphor, and personification. Etymological explanations are
provided where deemed necessary, and a problematic verse is specifically explained.