Author :
Abstract
Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatı içinde önemli dönüm noktala
rından biri olarak kabul edilen İkinci Yeni şiiri, 1950’li yılların ortala
rına doğru belirmeye/şekillenmeye başlamış ve etkisi günümüze kadar
devam etmiştir. İlk kez Muzaffer İlhan Erdost’un neşrettiği bir yazısın
da ismiyle karşılaştığımız bu şiir hareketi, edebiyat araştırmacıları tara
fından modernist bir çizgide değerlendirilmiştir. Şiirlerinde kendilerine
özgü bir dil ve imge dünyası kuran İkinci Yeniciler, ele aldıkları konu
ları farklı tekniklerin yardımıyla anlam ve anlatım olanakları bakımın
dan zenginleştirmiş ve birçok yönden çağdaş Türk şiirinde derin izler
bırakmışlardır. Bu çalışmada, İkinci Yeni şiirinde parodi ve pastiş gibi
metinlerarası yöntemlerin hangi amaçlar ve işlevlerde kullanıldığı,
eserlerden örneklerle incelenmiştir.
Keywords
Abstract
The Second New poetry, which is considered a milestone in Tur
kish literature of the Republican period, began in the mid-1950s and its
influence continued until today. This poetry movement, which we en
countered for the first time in an article published by Muzaffer İlhan
Erdost, was evaluated such as a modernist movement by literary rese
archers. The poets of the Second New movement have created a distin
ctive language and image in their poems. They have enriched the mea
ning and expression possibilities with different techniques in the topics
and left a significant impact on modern Turkish poetry. This study has
been investigated the purposes and functions of intertextual methods such as parody and pastiche in the Second New poetry, with examples
from the works.
