Author :
Abstract
Sanatçı çağına tanıklık ederken onun eserleri de içine doğduğu ve
yaşadığı kültürü ve coğrafyayı yansıtır. Pek çok şair ve yazar yaşadığı
coğrafyaya, vatanına, bu vatanda yaşadığı şehre ve o şehirdeki mekân
lara eserlerinde yer vermiştir. Bu şairlerden biri de Üsküplü Abdül Fet
tah Rauf’tur. Abdül Fettah Rauf, 1910 yılında Üsküp’te doğdu. Doğ
duğu kentte okudu. Okuduğu Meddah Medresesi’nde müderrislik yaptı.
Vatandaşı olduğu Yugoslavya’da rejime karşı suç işlemekle suçlandı,
hapis yattı. Pek çok sıkıntılar çekti. 1963 yılında vefat ettiğinde de Üs
küp’te Butel Mezarlığında toprağa verildi. Fettah Rauf, imanının gereği
vatan sevgisini şiirlerinde işlerken doğduğu ve yaşadığı şehir olan Üs
küp’ü de tabiat ve kültür varlıklarıyla birlikte anlatan şiirler de kaleme
aldı. O, bu şiirlerinde Vardar Nehri ile dertleşti, Üsküp’ün Islahhane
Parkında dolaştı, Kadı Baba Türbesi önünde hüzünlendi, tarihi yâd etti.
Vardar Nehri üzerindeki su çarklarına bakarken içinde yaşadıkları za
manın ezilmişliğini hissedip göz yaşlarını içine akıtırken milletinin ve
ümmet-i Muhammedin mazide yaşadığı günleri, güzellikleri hayal etti.
Üsküp Fatih’i Paşa Yiğit’i hatırladı ve hatırlattı. Milletinin ve ümmetin
derdiyle dertlenen bir şair olarak o, bu şiirlerinde hiçbir zaman karam
sarlık aşılamadı, yıkılmışlığın mahzunluğunda diriliş kararlılığıyla
eserlerini kaleme aldı ve ümit aşıladı.
Biz bu bildirimizde Fettah Rauf’un şiirlerinde Üsküp’ü anlatışına
ve Üsküp’e bakış açısına dair yorumlar yaparken onun şiirleriyle mazi
ile hâl arasında Üsküp’ü gündeme getireceğiz.
Keywords
Abstract
While the artist bears witness to his era, his works reflect the culture
and geography into which he was born and in which he lived. Many
poets and writers have included in their works the geography in which they lived, their homeland, the city where they resided, and the places
within that city. One of these poets is Abdül Fettah Rauf from Skopje.
Abdül Fettah Rauf was born in Skopje in 1910. He was educated in his
hometown and later taught at the Meddah Madrasa where he had stu
died. In Yugoslavia, of which he was a citizen, he was accused of com
mitting crimes against the regime and was imprisoned. He endured
many hardships. When he passed away in 1963, he was buried in Butel
Cemetery in Skopje. In his poems, Fettah Rauf expressed his love for
his homeland as a requirement of his faith, while also portraying Skopje -the city where he was born and lived-together with its natural and cul
tural heritage. In these poems, he confided in the Vardar River, strolled
through Skopje’s Islahhane Park, grieved before the tomb of Kadı Baba,
and recalled history. As he gazed at the water wheels on the Vardar
River, he felt the oppression of his own time and shed silent tears, while
imagining the glorious days and beauties his nation and the ummah of
Muhammad had once experienced. He remembered and reminded ot
hers of Paşa Yiğit, the Conqueror of Skopje. As a poet who shared in
the troubles of his nation and the ummah, he never conveyed despair in
these poems; rather, amid the sorrow of ruin, he wrote with the deter
mination of revival and instilled hope.
In this paper, while commenting on Fettah Rauf’s depiction of
Skopje and his perspective on the city, we will highlight how his poems
bring Skopje into focus as a bridge between the past and the present.
