Author :
Abstract
Yaşadığımız dönemde internetin çocuklar tarafından gittikçe daha yaygın kullanılması nedeniyle son zamanlarda masalara artık eskisi gibi ilgi duyulmuyor. Nineler ve dedeler eskisi gibi torunlarına masal anlatmıyor ve bir zamanlar sabırsızlıkla dinlemeyi beklediğimiz masallar ne yazık ki unutulup gidiyor. Halbuki çocuk gelişimcileri, çocukların hayal gücünü geliştirebilmesi için söz konusu masalların büyük önem taşıdığını belirtmektedir.
1886 yılında Prizren’de doğan ve 1983 yılında yine Prizren’de vefat eden Ninem Nuriye Leskovci 1971 yılından 1982 yılına kadar ablama, abime, bana ve kardeşlerime her gece masal anlatırdı. Sonra eğitimim süresince bu masalların diğer yöre masallarından çok farklı olduğunu ve belki de Prizren kültürünü yansıtabileceğini, bu nedenle de yok olup gitmemeleri gerektiğini düşündüm. Pandemi döneminde 2020 yılında altı ay boyunca kaldığım İstanbul ve Tekirdağ’da sokağa çıkma yasağından faydalanarak, ninemin bana ve kardeşlerime anlattığı ve daha sonra başka hiçbir yerde duymadığım bu masalları kaleme almaya karar verdim. Böylece aklıma gelenleri yazdım. Umarım bu şekilde söz konusu masallardan gelecekteki nesillerin de haberdar olmasını sağlayabilir, halk bilimcilere ise araştırmaları için yeni ipuçları sunabilirim.
Keywords
Abstract
