Author :
Abstract
îvetîliğin Şa'bâniyye koluna mensup şeyh ve müritler arasından
önemli şairler yetişmiştir. Bunlardan biri de 16. Şeyh (vekâleten) Bolulu
İbrahim Şevki Efendi ’dir (1833-1896).
1889-1896 yılları arasında Kastamonu’da şeyhliğe vekâlet eden,
Şevkî mahlasıyla bir divan dolusu (230 şiir) yazan Şeyh İbrahim Şevki
Efendi’nin şiirlerinin bir bölümü tarikatın ayinlerinde ilahi şeklinde
okunmuştur.
Şevkî’nin divanı ne yazık ki basılmamıştır. Kastamonu’da bir
antikacıdan satın aldığımız cönkte 16 şiiri bulunmaktadır. Bildirimizde bu 16
şiir divanıyla karşılaştırılarak dil, vezin, şekil, tür ve konu açılarından
incelenmiştir.
Şevki, hem aruz hem de hece vezniyle dinî-tasavvufı şiirler yazmış,
Şabanîliğin duygu ve düşüncelerini sanat yoluyla halka yaymayı amaç
edinmiş güçlü bir tekke şairi olarak edebiyat dünyamızda da yerini almıştır.
Keywords
Abstract
Important poets were raised among the sheiks and followers of
Halvetılik’s Ş a ’bâniyye branch. One o f them was the 16th sheik (by proxy)
Bolulu İbrahim Şevki Efendi (1833-1896).
Şeyh (Sheik) İbrahim Şevki Efendi substitued the sheik between 1889-
1896 in Kastamonu and he wrote 230 poets in his divan with Şevkî
pseudonym. Some parts o f Şeyh (Sheik) İbrahim Şevki Efendi ’s poets were
sung as hymns in the cult ’s rituals. Unfortunately, Şevkî’s divan wasn't published. There are 16 o f his
poems in a cönk we bought from an antique shop in Kastamonu. In this
paper, those 16 poems are compared to his divan; they are examined in
terms o f language, prosody, form, genre and theme.
Şevkî, who wrote religious-mystical (tasavvufi) poems with both aruz
and hece prosody, also aimed to spread Şabânilik’s sense and ideas to public
with art, took his part in our literatüre world as a strong tekke poet.
